DOKTOR - ON ALTINCI BÖLÜM

ON ALTINCI BÖLÜM

Sevgilim benimdir, ben de onun.

Song of Songs 2:16

 

            Elleriyle kollarını morartacak kadar sertçe sıktı ve onu hızla çekip göğsüne yaslarken hareketleri sert ve hoyrattı. Onu ısırarak öptü, ağzı ağzını ele geçiriyor ona tam anlamıyla sahip oluyordu. Elleri kollarından çekilip saçlarını avuçladı. Onu her gördüğünde yapmak istediği gibi, yumuşak, vahşi buklelerini çekiştirdi. Yapmamalıydı, hiçbir zaman bu kadar yüzeysel olmamıştı, böyle hissi kararlar vermemesi gerektiğini biliyordu. O bir aile reisiydi. Sorumlu olduğu ailesi, adamları ve meclisi vardı. Claudia canlı bir bombaydı ve onun avı olmalıydı. Sadece bir gün, bir gün daha dayanmalı, onu kocasına teslim etmeliydi. Ama genç yakışıklı, muhteşem Carlo’nun bacakları arasına girip beceriksizce içinde gidip geldiğini düşündükçe… Bu… Bu onu delirtiyordu.

“Siktir,” diye soludu. Onun güzel yüzüne baktı. Aynı anda hem bu kadar masum hem seks için yaratılmış bir Tanrıça gibi görünmeyi nasıl başarıyordu?

“Sahip olamayacağım ama olmadan da yapamayacağım her şeysin, beni deli ediyorsun.”

“Seni deli eden bir şeyle başa çıkamazsın, Salvatore.”

            Sertçe yutkunmak zorunda kaldı. Söylediği her kelime onu hem kızdırıyor hem de onu susturmak için öpmek istemesine neden oluyordu. Onun yaşında genç bir kız duyguları konusunda nasıl bu kadar kararlı olabilirdi? Onun gibi bir adamı nasıl sevebilirdi? Bakışlarının bir yere takıldığını fark ettiğinde onları takip etti. Gelinliği bir hayalet gibi odanın ortasında duruyordu. Yarın onu giyip başka bir adamla evlenmesi gerekiyordu.

“Benim odamda olmalısın, yatağımda…”

Gülümseyerek karşılık verdi. “Yatağımı seviyorum ama seninkinde olmayı tercih ederim.”

            Onu yakaladı ve tuttu. Tek eliyle kapıyı açarken, tek eli onu tutsak alıyormuş gibi bileğini kavramıştı. Bomboş koridorda onu resmen sürükleyerek odasına doğru ilerledi. Bir mağara adamı gibi davranmak istemiyordu ama kendini çok fazla tutmuştu bu his… Bu his artık kontrol edebileceği bir şey değildi. Odasının kapısını açarak onu içeri sürükledi. Kapıyı kapattı ve onun içeriye hızlıca göz atmasına izin verdi. Güneş batıyordu içerisi kızıl bir renge bürünmüştü, odanın ortasında duran kocaman yatak üzerine hiç yatılmadan yıllardır odasını süslüyordu. Uyumak için kullandığı deri okuma koltuğu pencerenin hemen kenarında bütün bahçeyi görebileceği şekilde konumlandırılmıştı ve hiç perdesi yoktu.

            Claudia’yı bir kez daha yakaladı. Kendine çekmeden önce elinin tersiyle yanağını okşadı. Onu pembe yanakları, pembe dudakları, ona ihtiyaçla bakan gözleriyle gördüğü andan itibaren dayanamayacağını biliyordu. Elleri beline sarılırken, gözleri onu silahsızlandırmaya çalışan bir masumiyet ve tutkuyla ona bakıyordu. Dudakları onunkini vahşi bir öpücükle buldu, insanın kendini saf bir zevkle kaybettiği türden. Yavaş, ıslak ve derin... Claudia’nın teslimiyetini dilinde tadarken elleri ince kıvrımlarını keşfetti.

“Benim,” diye sessizce fısıldarken aslında ona ait olmadığını biliyordu.

            Giysilerinin her santimini hissederek, kendilerini bir an önce onlardan kurtarmaları gerektiğini biliyordu. Ona çıplakken dokunmak istiyordu.

Cevabın önemsiz olduğunu bilse de, “Benimle soyunmak ister misin?” diye sordu. Bu noktadan sonra onurunun önemi yoktu, ailenin önemi yoktu, intikamın ya da düşmanlarında… Onu istiyordu, alacaktı ve Tanrı bile buna engel olamazdı.

Claudia hızla başını salladı. Hiçbir tereddüttü yoktu ve bu onu çıldırtıyordu. Onu bu kadar saf bir ihtiyaçla isterken nasıl geri çekilebilirdi? “Amını yememi ister misin? Uzun uzun tadını mı çıkarmalıyım?”

“Tanrı aşkına,” derken sesi soluk soluğa çıkmıştı. Ellerini göğsüne koyarak ondan destek aldı. Parmakları buz gibiydi.

“Belki sen beni ağzında gezdirmek istersin.” İşaret parmağı pembe dudaklarında gezinirken, “Bu dudakların arasında olduğumu hayal ettiğim çok zaman geçirdim,” dedi.

İnanmaz gözlerle ve şok olmuş bir ifadeyle ona baktı. “Evet,” diye onayladı. “Sende beni o şekilde dilin ve dudaklarında memnun edebilirsin.” Bunlar için zamanı olmadığını biliyordu ama ona öğretmek… Çok keyifli olurdu. Yine de bütün bir geceleri vardı. Bundan başka bir şey düşünmek istemiyordu.

Çenesini tutarak başını kaldırdı ve ona bakmasını sağladı. Gözlerini gözlerinden ayırmadı bir tereddüt görürse bunu anlayacağı kadar yakındı. “Seni becermemi ister misin? Bekâretini alan kişi olmamı? Benimle bu geceyi geçirmek ister misin?”

“Ev-et,” derken sesi titredi ama bunun sebebi heyecanlı olmasıydı. Kalbi bir kuş gibi çarpıyordu onu dışarıdan duyabiliyordu. “Evet,” diye bir kez daha tekrarladı. “Beni becermeni istiyorum, Salvatore. Beni yarın yokmuş gibi becermeni istiyorum. Hiçbir şey düşünmeden…”

Salvatore şeytani bir şekilde sırıttı. “Bunu yapacağım. Bütün gece, seni becereceğim ve işim bitince tekrar başlayacağım.”

✞✞✞

            Olağanüstü hızlı bir hareketle elbisesinin yakasını kavrayıp yırttı, Claudia’nın dudaklarından şaşkın bir çığlık kaçtı. Salvatore aç bakışlarını göğüslerine çevirdi. Parmakları çabucak sertleşmiş meme uçlarını keşfetti ve çekti, dudaklarından keskin bir inilti çıkardı. Sonunda oluyordu, sonunda ona bir kadın gibi dokunuyordu. Onu arzuluyordu, bakışları öylesine vahşiydi ki neredeyse korkutucuydu. İçtiği kokteyllerin etkisi hala bedenindeydi sarhoş değildi ama neşeli, cesaretli ve patavatsız olduğunu söyleyebilirdi. Yine de Salvatore’un –erdemli- davranmaya kalkmaması için bunu söylemeyecekti.

Dudakları, dudaklarından çenesine doğru kayarken, “Kaç kokteyl içtin küçük kız?” diye sordu. “Burası benim şehrim, her şeyden haberim olur. O yüzden şimdi bana söyle.”

“Sarhoş değilim.”

“Güzel.”

“Seni istiyorum.”

“Güzel,” diye tekrarladı.

“Bu gece olmalı.”

Dudakları çoktan göğüslerine inmişti. Sertleşmiş meme uçlarını ağzının içine çekip ısırırken bir kez daha, “Güzel,” dedi. “Çünkü benim ahlak anlayışım yok.” Elleri göğüslerini kavrayıp birbirine yaklaştırdı ve dili ikisi arasında çılgınca gezindi.

            Yırtılmış elbiseyi kalçalarından sıyırıp yere bırakırken elbiseyle birlikte ayaklarının üzerine eğildi. Üzerinde beyaz dantel iç çamaşırı ve ona tutunan jartiyerler çorapları kalmıştı. Jartiyerin mandallarını hızlıca açıp aşağıya çekti ve ayakkabılarıyla birlikte ayağından çıkardı. İşaret parmaklarını iç çamaşırının kenarlarına sokup onu da aynı şekilde bacaklarından aşağıya sıyırdı. Tamamen çıplak kaldığında onun tamamen giyinik olduğunu fark etti.

“Benimle soyunur musun diye sorduğunu hatırlıyorum?” Gözlerini kadınlığından ayırmıyordu ve ona bir şey söylemedi. “Yani ben çıplağım ve sen hala giyiniksin?”

            Bir küfür mırıldandığını duydu sanırım burası pişman olup onu bırakıp gittiği kısımdı ama öyle yapmadı. Bunun yerine hızla doğrulup ona ateş gibi bakışlarla bakarken eli çıplak kadınlığını kavradı. Aslında ağdadan sonra hala hassastı ve bunun o kadar acı verici olacağını tahmin etmemişti. Yani kadınlar bunu sürekli yapmak zorunda mıydı?

“Bu kadar çıplak olmandan hoşlanmadım,” diye mırıldandı. Başta kıyafetleri kastettiğini düşünmüştü ama sonra neyi söylemek istediğini anlayarak kızardı.

“Diğer türlü mü tercih edersin?”

“Evet,” derken sesi keskindi. “Masum ama vahşi halini seviyorum.”

Claudia onu öpmek için uzandı ve dudakları buluştu. Geri çekildiğinde, “Masumiyetimi kollarında kaybetmeyi umuyorum,” dedi.

“Her konuştuğunda ahlaksızlığın eşiğine geliyorum, Claudia.”

            Saçını kavrayıp geriye çekerken boynunu açığa çıkardı. Onu geri geri yatağa doğru sürüklerken üstüne geldi. Bacakları yatağa çarpınca kendini bıraktı. Serin nevresimler çıplak sırtının sıcaklığıyla ısınmıştı Salvatore ise yatağın hemen ucunda bacakları arasında onu seyrediyordu. Gözlerini ayırmadan kravatını yırtarcasına çıkarıp fırlattı. Gömleğinin düğmelerini tek tek açarken daha kontrollü görünüyordu nihayet onu çıplak görebiliyordu. Kaslarla bölünmüş göğsü etkileyici, güçlü ve erkeksiydi, teni bronz ve sağlıklı görünüyordu. Anlaşılan sabah karanlığında yaptığı koşuları uzun zamandır yapıyordu ve Claudia kesinlikle işe yaradığını söyleyebilirdi. Kemerini çıkarıp yer bıraktı, pantolonu ve diğer her şey için acele etmedi. İç çamaşırına kadar soyunduktan sonra elleriyle bacaklarını kavrayıp iki yana ayırdı. Dudakları kadınlığını buldu. Aç ve vahşiydi onu tam olarak istediği gibi…

            Salvatore onu tüketirken içindeki kıpırtıların büyüdüğünü hissediyordu. Günlerdir içinde biriken ihtiyaç şimdi patlamaya hazır bir volkandı.

“Lütfen, lütfen Salva! Beni… Beni almanı istiyorum.”

İstilasına son verdi ve başını kaldırıp ona baktı. “Bana ne yapacağımın söylenilmesinden hoşlanmam. Şimdi o güzel ağzını kapat ve sabırlı ol küçük kız.”

Claudia buna daha fazla direnemedi. Kendini bırakırken bedeni kaskatı kesildi, sarsıldı ve gevşedi. Dudaklarından istemsizce ve defalarca ismi döküldü.

✞✞✞

            Salvatore bacaklarının arasına yerleşirken Claudia ona yer açmak için bacaklarını iyice aralamak zorunda kaldı. Onun gibi bir adamın bedeninin üzerindeki bedeni, ağırlığı, sıcaklığı… Her şey yeniden arzuyla dolmasına neden oluyordu. Güneş batmış akşamın ilk karanlığı onları saklamaya başlamıştı. Salvatore elini yüzünde gezdirirken gülümsedi. Her şeye rağmen, günaha rağmen, yarına rağmen, olacaklara rağmen mutlulukla, aşkla gülümsedi.

“Claudia,” diye fısıldarken sesi ciddileşti. “Bunun geri dönüşünün olmayacağını biliyorsun, değil mi?”

“Diğer şeylerin geri dönüşü olabilir öyle mi? Sana karşı hissettiklerimin, kollarında olduğum zaman hissettiklerimin, bana dokunduğunda hissettiklerimin… Sana karşı olan arzumun geri dönüşü olabilir mi?” Cevabını alamayınca, “O zaman bana bunu neden söyledin, vazgeçmem için mi?” diye sordu. “Sen, Salvatore şimdi geri dönebilir misin?”

Keskin bir sesle, “Hayır,” dedi.

Onu içerek öptü, öperken elinin aşağıya kaydığını hissetti. Onları birbirinden ayrı parçalardan bir bütün yapacaktı. Claudia hayatı boyunca hep yarım hissetmişti ve şimdi diğer yarısı onları birleştirmek üzereyken bunun kopmayan bir bağ olmasını istiyordu. Onu sadece bir anı olarak hatırlaması gerekecekse bu anıyı istiyordu. Erkekliğinin sertliği girişinde durakladı, kadınlığı sıcak ve hassastı.

“Bu acıtacak.”

Claudia başını salladı. “Bunu hoşuna gidecekmiş gibi söyledin.”

Gözlerine bakarak şeytani bir tavırla sırıttı. “Hoşuma gidecek.” Eliyle kendini doğru noktaya konumlandırıp, içeri doğru ilerledi. Bu henüz can yakıcı değildi. “Seni alırken canını yakmak hoşuma gidecek. Burada bu noktada olan ilk erkek olduğumu bilmek hoşuma gidecek, hem durmamı hem devam etmemi istemen hoşuma gidecek, en çok seni tamamen mahvetmek hoşuma gidecek.”

Kalbi zaten onu ilk gördüğü an diğer herkes için mahvolmuş durumdaydı. Yine de tamamen dokunulmamış kısımları vardı. Ta ki o her santimine izini bırakana kadar… Ruhu ve kalbi gibi bedenini de işaretledi.

“Ne zaman beni mahvetmek istesen, kendimi sana tamamen veririm. Beni tamamlaman, acıtman ya da çılgına çevirmen için. Beni kadın yapman için.”

“Claudia…” İsmi ağzından bir tehdit ya da uyarı gibi çıkmıştı.

            Güçlü ama bir o kadar yavaş bir hamleyle içine yüklenirken Claudia acı ve zevk karışımı o duyguyla haykırdı. Kimsenin onu duymaması için dudağını dişlerken Salvatore dişlerinin arasından, “Yapma,” diye fısıldadı. “Çığlık at, Claudia. Seslerin hoşuma gidiyor.”

Bu itirafla birlikte dudaklarını özgür bıraktı, sesini ve nefesini de öyle. Hareketsiz durup onu izlerken Claudia hem ihtiyaç hem rahatsızlık doluydu. Kalçasını kıpırdattı Salvatore güçlü bir şekilde inledi. “Hareket etme. Lanet olsun! Her şeyi hissediyorum ve bu çok zor.” İçine biraz daha yüklendi. Daha ne kadar onunla dolması gerekiyordu? İnlerken elleri çarşafı pençeledi.

“Benim için çok küçüksün.” Yüzüne bakarken alnında terlerin oluştuğunu fark etti. Kendini bir şey için zorluyor gibi görünüyordu. “Her anlamda, yavrum ve bu beni delirtiyor,” diye hırladı.

Claudia bacaklarını kapatmayı denedi ama bu hareket Salvatore’u daha da sıkıştırmasına neden oldu. Onun hayvani haykırışını duymak güçlü bir tatmin hissettirdi. Ellerini iki yanına koyarak bedeninin ağırlığını dengeledi. İçinde yavaşça geri çekildi boşluk dayanılmaz ve ağrılıydı, itiraz mırıltısı dudaklarından yükselirken Salvatore gözlerini ondan ayırmadan içeri doğru bir hamle yaptı. Onunla bir kez daha birleşti ve ikisi de haykırdı. Tekrar geri çekildi ve bir kez daha onu doldurdu. Ruhunu, kalbini, bütün boşluklarını… Her yeri onunla tamamen dolmuştu. Ritmi daha acımasız bir hal aldı. İçeri, dışarı, içeri ve dışarı… Onu canlı canlı öldürecekti, kalbi boğazından fırlayacak ya da aldığı zevkten dolayı patlayacaktı. Bacakları kontrolsüzce titriyordu.

“Claudia,” derken ona ateş saçan gözlerle baktı. “İşte şimdi başlıyorum.”

Salvatore hızlanıp, derinleşirken nefesler, iniltiler kontrolsüzleşiyordu. Claudia içindeki istila yüzünden delirmiş bir halde omuzlarına tutunurken ne kadar sert ve güçlü olduğunu bir kez daha hissediyordu. Elleri kalçalarını kavrayarak onu kendisini karşılaması için yükseltirken parmakları kıçının yumuşak yanaklarına batıyordu. Önce onu içine sığdırmak için gevşemesi sonra orada tutmak için sıkması gerekiyordu ki hepsi bir patlamaya neden olacak kadar güçlü duygulardı. Bir süre sonra bu yeni duyguya alıştığında Salvatore kalçalarını özgür bıraktı ve Claudia her sert darbede onu karşılamak için kalçasını kaldırdı. Bu birleşmeyle birlikte ona sürtünüyor, onu zevkin içine bir girdap gibi çekiyordu.

Titrek nefesiyle ismini defalarca fısıldadı. “Salva, Salva, Salva…”

Salvatore onu seyrederken büyülenmiş gibi görünüyordu. Claudia tam o anda zamanın durmasını diledi. Burada onunla iç içe geçmiş bir halde, kalbi aşkıyla, içi onunla doluyken donup kalmak istedi.

“Hissediyorum, küçük kız… Burada her şeyi hissediyorum.”

✞✞✞

Claudia bedenindeki dalganın giderek büyümesine izin verirken onun bunu hissetmiş olması karşısında şaşırdı. Salvatore’un omuzlarına bir can simidi gibi tutunurken bedeninden geçen o akıma teslim oldu. Bütün kasları kasılıp gevşedi ve her şey çok kısa bir anlığına kararıp tekrar aydınlandı. İçindeki o doluluk ve beraberinde gelen o küçük acı hissi her zamankinden çok daha güçlü bir rahatlama getirmişti.

Claudia daha kendi rahatlamasının artçılarıyla boğuşurken, Salvatore’un kaslarındaki kasılmaları, içindeki seğirmesini ve gözlerini kapatıp yüzünün gerilmesini seyretti. Onu daha ‘gerçek’ bir halde göremeyeceği belki de Salvatore’un kendini saklamaya ihtiyaç duymadığı ya da duygularını saklamadığı anda gördü. İçine akan sıcaklığın tam olarak nereden geldiğini anlayamadı. Kalbinden mi, yoksa bacaklarının arasından mı?

Titremeleri geçtiğinde, solukları dindiğinde ve ikisi de konuşacak duruma geldiğinde Salvatore’un karanlık bakışlarının yerini dinginlik almıştı. “Seni mahvedeceğimi söylemiştim değil mi? Bir sonraki adımım seni parçalara ayırmak olacak.”

Bunu korkutucu bir tehdit gibi söylese de Claudia’yı yine korkutmamıştı. Elleriyle yüzünü kavradı, yeni çıkmış sakalları avuçlarına battı bu ona en yakın olduğu andı. “Beni sonsuz küçük parçalara ayır ve sonra yeniden şekillendir,” derken kendinden emindi. “Şu an dışında hiçbir şey umurumda değil.”

Kendini geri çekip, içinden çıktı. Hipnoz olmuş gibi önüne baktığını fark ettiğinde Claudia’da onunla birlikte doğruldu. Bir miktar kan Salvatore’un erkekliğine ve çarşaflarına bulaşmıştı.

“Üzgünüm,” derken bir yandan da hizmetçilerin bu çarşafları değiştirirken ne düşüneceğini tahmin edebiliyordu. Akşam yemeğine katılmamıştı, odasında ya da kütüphanede değildi ve çıkardığı sesleri birileri duymuş olmalıydı.

Salvatore gülümseyerek ona baktı. “Üzgün olma. Bu hoşuma gitti.” Claudia şaşkınlıkla ona bakarken konuşmaya devam etti. “Çağdışı bir adam olduğumu düşün, yavrum. Umurumda değil. Bundan sonra penisime her baktığımda bunu hatırlayacağım.”

“Bay Gambino… Kan görmekten hoşlandığınızı düşünmeye başladım.”

Elini saçlarının arasına daldırıp onu öperken, “Evet,” dedi. “Kanını almayı istediğim kişilerin başındasın, Claudia.”

Claudia öpücüklerinin arasından, “Benimle sevişmek hoşuna gitti mi?” diye sordu.

Salvatore başını iki yana sallarken, “Hayır,” dedi. “Seni benimle sevişirken görmek hoşuma gitti.”

Sırt üstü yatarken Claudia’yı üstüne çekti. Claudia bacaklarını iki yana açarak üstüne oturdu. “Canın yanıyor mu Claudia?”

“Dayanamayacağım kadar değil.”

“Güzel.”

            Onu üstünde erkekliğine sürtünmesi için yönlendirdi. Kaygan sıvılar bunu kolaylaştırıyordu. Claudia, Salvatore’un karnına doğru yükselen erkekliği boyunca aşağı yukarı kaydı. Kadınlığının dudakları ona sürtünüyor bu delirtici elektrik akımlarının bedenine saplanmasına neden oluyordu. Salvatore ellerini beline koyarak bedenini dikleştirmesini sağladı. Saçları omuzlarından beline doğru dökülüyordu. Onun üzerinde süzülürken çok güzel hissetti, istendiğini hissetti. Ona bakmak için gözlerini açtığında Salvatore’un onu hayranlıkla seyrettiğini gördü. Daha aşağıya baktığında manzaranın kışkırtıcılığı karşısında büyülendi. Sanki… Sanki cinsel organları birbiriyle öpüşüyordu.

“Beni amından içeri alacaksın, Claudia.”

“Ben… Nasıl yapmalıyım.”

Kibirle gülümsedi. “Beni tut ve içine yönlendir.”

            Claudia söylediğini yaparken elleri titriyordu. İçindeki boşluğun bir an önce dolmasını istiyordu. Erkekliğine dokundu vücut sıvıları yüzünden kaygandı. Onu yavaşça içine alırken yüksek sesle inledi. Kendini ileri doğru ittiğinde beraberinde bir yarayı kaşır gibi tatlı bir acı getirerek içeriye yerleşti. Salvatore dişlerinin arasından vahşi bir ses çıkardı ve onu ileri geri hareket etmesi için yönlendirdi. Claudia ritme kolayca alıştı. Bedeni üstünde salınırken onu seyretti. Avucunu klitorisinin üzerine yaslayarak eli her hareketle onu karşılaşıp ihtiyacı olan baskıyı verdi. Neye ihtiyacı olduğunu nasıl bilebiliyordu?

“Salvatore…”

“Şimdi yavrum. Gel ve ne kadar zevk aldığını görmeme izin ver.”

“Ah, Salva… Bu… Bu…”

“Biliyorum. Hadi, küçük kız ben bunu daha fazla tutamıyorum,” derken sesi zorlanıyormuş gibi geliyordu. Claudia ellerini karnına koyarak kalçalarını hafifçe salladı ve orgazmın onu öncekinden daha yavaş ama daha derinden tüketmesine izin verdi. Salvatore aynı saniyelerde kalçalarını kendine bastırmış onu sıcaklığıyla dolduruyordu.

Claudia yatakta yana devrildiğinde artık tamamen karanlıkta kalmışlardı. Onu bir siluet olarak seçiyordu. Bacaklarının arasındaki acı kendini hissettiriyordu.

Salvatore, “Claudia, Claudia,” diye tekrarladı. İşaret parmağı memelerinin üzerinde geziniyor, terli teninin ürpermesine neden oluyordu. “Ben huzur arayan bir şeytanım ve sen kaos isteyen bir meleksin.”

Onun omzunu öpmek için doğrulurken, “Birbirimize ait olmak için son şansımız olduğunu biliyorum,” dedi. “Yarın olmadan önce bana bütün geceyi vermeni istiyorum.”

            Claudia içten içe bunun bir geceden fazla sürmesini diliyordu. Onunla uzun geceler, günler ve yıllar geçirmeyi umuyordu. Vazgeçip bütün aileye karşı gelmesini, onu bir savaşçı gibi koruyup, savunmasını istiyordu. Gücünü, saygınlığını ve otoritesini onun aşkı için kullanmasını istiyordu ama artık bunun için çok geç kaldıklarının da farkındaydı. O bir aile reisi olsa da düğün çoktan kararlaştırılmış ve duyurulmuştu. Bundan dönülmesi aile içinde karışıklıklara yol açabilirdi. Eğer alabileceği tek şey bu geceyse, sonuna kadar gidecekti. Yarın gece için Carlo’ya bir bahane bulmak zorundaydı.

✞✞✞

            Salvatore bir süre yan yana yattıktan sonra onu temizlemek için banyodan bir havlu getirmişti. Nazikçe kalıntıları temizlerken Claudia teninin o kısmının kızardığının farkındaydı. Salvatore tutkulu bir âşık olmasının yanında, hoyrat, sert ve doyumsuzdu. Tam olarak hayal ettiği her şeydi. Havluyu yere attıktan sonra ufak masanın üzerinde duran içkiden bir bardak doldurdu ve Claudia’ya uzattı.

Claudia birkaç yudum viski alırken yüzünü buruşturdu. “Ne düşünüyorsun, Claudia?”

Claudia bardağı iki elinin içinde tutarken omuz silkti. “Yarın, düğün gecem ve Carlo.-” Salvatore devam etmesine izin vermedi. Üzerine çıkarken bardağı elinden alıp tek seferde hepsini içip kenara fırlattı.

            Onu dudaklarından sertçe öptükten sonra hiçbir şey söylemeden aşağıya kayarak kadınlığının hassas noktalarında dilini gezdirdi. Bu sefer onu yalarken daha yumuşaktı sanki yaralarını öpüyormuş gibiydi. Claudia yastığa kendini bırakırken elleri Salvatore’un kısa saçlarını buldu. Onu yönlendirdi. İstediğini alırken bedeni teslim oldu. Salvatore o gece bir kez daha ona sahip olurken güneş neredeyse doğmak üzereydi.

            Sanki canlı hissetmek için alacağı her şeye ihtiyacı varmış gibi onunla sevişti ve öptü. Ve orada, okşamalar ve öpücükler arasında gerçek aşkın nasıl hissettirdiğini keşfetti.

            Claudia yorgunluk, doymuşluk ve aşk sarhoşluğuyla gözlerini kapatırken dudaklarında engelleyemediği bir gülümseme vardı. Sabahın erken saatlerinde kapısını çalan hizmetçi tarafından uyandırılmadan önce birkaç saat uyuyabilmişti ve Salvatore Gambino’dan kalan tek şey anılardı.